Sinds de zomervakantie begeleid ik een jongen van 8 die een stamceltransplantatie heeft ondergaan in Leiden. Ik noem hem even Mart. Door zijn lage weerstand mag hij niet onder de mensen zijn en dus tijdelijk niet naar school. Hoe mooi is het dat er dan zoiets bestaat als onderwijsondersteuning aan zieke kinderen. Een juf bij je thuis, fijn dat het bestaat. Of zoals zijn moeder zegt: “met jou werkt hij veel beter”.

En hoe mooi is het dat er zoiets bestaat als de KPN klasgenoot, zodat Mart ook nog met de klas mee kan doen en het gevoel heeft dat hij erbij hoort. Dit apparaat hadden we van tevoren al aangevraagd, zodat Mart meteen aan kon sluiten toen hij er weer aan toe was. Zo leuk om de klasgenootjes ook blij te zien op het moment dat Mart inlogt en zo weer “ in” de klas is.

Mart zit op een geweldige basisschool. De school heeft er bijvoorbeeld voor gezorgd dat hij thuis een tafel en een stoel kreeg zodat hij goed kan zitten, net als op school. Mart heeft vooral moeite met rekenen. Het is voor hem fijn dat hij daar extra uitleg bij krijgt in een 1 op 1 situatie en dat er hulpmaterialen zijn zoals mab materiaal, telrekje en een kralensnoer.  We maken ook veel gebruik van mijn wisbordje. Samen hebben we ook veel lol.

Mart vroeg vorige week of hij even iets voor me mocht tekenen op het wisbordje en zie hier:

Geweldig toch, daar doe je het voor!